مأمور به توصلیمأمورٌبه توصلی، مأمورٌ به بی نیاز از قصد قربت ، هنگام امتثال می‌باشد. ۱ - تعریفمأمورٌ به توصلی، مقابل مأمورٌبه تعبدی بوده و عبارت است از فعلی که خواست مولا به انجام آن در خارج تعلق گرفته است، حتی اگر مأمور در هنگام به جا آوردن آن قصد قربت نکند؛ به بیان دیگر، قصد قربت هنگام انجام آن، در سقوط امر مولا دخالت ندارد، مانند: تطهیر لباس نجس که در آن قصد قربت شرط نیست. ۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۷۷، برگرفته از مقاله «مأموربه توصلی». رده‌های این صفحه : مأمور به
|